Proces wytwarzania płytek węglikowych
Proces produkcji ostrzy z węglika spiekanego nie przypomina odlewania lub stali, która jest formowana przez topienie rudy, a następnie wtryskiwanie do form lub formowanie przez kucie, ale proszek węglika (proszek węglika wolframu, proszek węglika tytanu, proszek węglika tantalu), który będzie tylko topi się, gdy osiągnie temperaturę 3000 °C lub wyższą. proszek itp.) podgrzano do ponad 1000 stopni Celsjusza w celu spiekania. Aby wzmocnić wiązanie węglika, jako środek wiążący stosuje się proszek kobaltu. Pod wpływem wysokiej temperatury i wysokiego ciśnienia powinowactwo między proszkiem węglika i kobaltu zostanie zwiększone, tak że będzie się ono stopniowo tworzyć. Zjawisko to nazywa się spiekaniem. Ponieważ stosuje się proszek, metodę tę nazywa się metalurgią proszków.
Zgodnie z innym procesem produkcyjnym płytek z węglika spiekanego, udział masowy każdego składnika płytek z węglika spiekanego jest inny, a wydajność wytwarzanych płytek z węglika spiekanego jest również inna.
Spiekanie przeprowadza się po formowaniu. Poniżej przedstawiono cały proces spiekania:
1) Wyciśnij bardzo drobno pokruszony proszek węglika wolframu i proszek kobaltu zgodnie z wymaganym kształtem. W tym momencie cząstki metalu łączą się ze sobą, ale połączenie nie jest zbyt ścisłe i zostaną zmiażdżone przy niewielkiej sile.
2) Wraz ze wzrostem temperatury utworzonych cząstek bloku proszku stopień połączenia stopniowo się wzmacnia. W temperaturze 700–800°C połączenie cząstek jest nadal bardzo delikatne i nadal istnieje wiele szczelin między cząstkami, które można zobaczyć wszędzie. Te puste przestrzenie nazywane są pustkami.
3) Gdy temperatura ogrzewania wzrośnie do 900~1000°C, puste przestrzenie pomiędzy cząsteczkami zmniejszają się, liniowa czarna część prawie znika i pozostaje tylko duża czarna część.
4) Gdy temperatura stopniowo zbliża się do 1100 ~ 1300°C (to jest normalnej temperatury spiekania), puste przestrzenie ulegają dalszej redukcji, a wiązanie pomiędzy cząstkami staje się silniejsze.
5) Po zakończeniu procesu spiekania cząstki węglika wolframu w ostrzu mają postać małych wielokątów, a wokół nich widać białą substancję, którą jest kobalt. Struktura ostrza spiekanego bazuje na kobalcie i jest pokryta cząsteczkami węglika wolframu. Rozmiar i kształt cząstek oraz grubość warstwy kobaltu znacznie różnią się właściwościami wkładek węglikowych.